کلمهی «کج مزاجی» در فارسی به معنای داشتن خلق و خوی بد یا رفتار ناپسند و نامتعادل است. این واژه از ترکیب «کج» به معنای ناصحیح، ناپایدار یا غیرمعمول و «مزاج» به معنای طبیعت، خلق و خوی فرد تشکیل شده است. کج مزاجی معمولاً برای توصیف افرادی به کار میرود که به راحتی از کوره در میروند، بدخلق هستند، یا رفتار و گفتارشان نامتناسب و آزاردهنده است. در ادبیات فارسی، این اصطلاح برای بیان تضاد با اخلاق پسندیده و آرامش درونی به کار رفته است و بار معنایی منفی دارد. کج مزاجی میتواند موقت باشد، مانند عصبانیت کوتاهمدت، یا پایدار و بخشی از شخصیت فرد باشد. این واژه با مفاهیمی مانند بدخلقی، بداخلاقی، ناپایداری خلق و خوی، تندخویی و نارضایتی درونی مرتبط است. در روانشناسی و طب سنتی نیز به تعادل یا عدم تعادل در طبع و مزاج انسان اشاره دارد و تأثیر آن بر رفتار و حالات روحی بررسی میشود.
