پی شناسی

تو او را گر شناسی علم دانی علوم اول وآخر بخوانی

زمانه را چو شناسی که چیست عادت او روا بود که کسی تکیه بر زمانه کند؟

من نزنم لاف، تو محک جهانی نیک شناسی که من تمام عیارم

می شناسی حرص «فقر حاضر» است من غلام آنکه بر خود قاهر است