پای برجا کردن

پای برجا نبُوَد با تو سخن‌های چنین چه دهم درد سرخویش و گرانی چه کنم؟

چنین جوان که تویی بُرقعی فروآویز و گر نه دل برود پیر پای برجا را

مانندهٔ پرگار بگرد سر خویش می گرد به طبع و پای برجا می باش

در زمان محنت ار بر سر نهندت تیغ تیز سر متاب و پای برجا باش همچون کوهسار

ز رفتن پای برجا مانده چون کوه و زو سر زد هزاران کوه اندوه

غم تو بود زخوبان که پای برجا بود به طالع من آن نیز کشت هرجایی