لغت نامه دهخدا
ملت خدائی. [ م ِل ْ ل َ خ ُ ] ( حامص مرکب ) ملت خدایی. خداوند ملت بودن. بر همه دین ها فائق آمدن:
ز ملت ها برآرد پادشائی
به شرع او رسد ملتخدائی.نظامی.و رجوع به ملت شود.
ملت خدائی. [ م ِل ْ ل َ خ ُ ] ( حامص مرکب ) ملت خدایی. خداوند ملت بودن. بر همه دین ها فائق آمدن:
ز ملت ها برآرد پادشائی
به شرع او رسد ملتخدائی.نظامی.و رجوع به ملت شود.
💡 قهر خدائی کشید یکسره زایشان دمار ملت آزاد کرد جنبش خویش آشکار
💡 ز ملتها برآرد پادشائی به شرع او رسد ملت خدائی