الیهود

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
یهود (۹ بار)
.. یهود نام قومی است که ابتداء آن از دوازده فرزند حضرت یعقوب «علیه السلام» است واحد آن یهودی و مؤنثش یهودیه و چون کسی را یهود نسبت دهند گویند: یهودی چنانکه در آیه شریفه گذشت ولی مراد از آن در آیه دین است نه نژاد و در «هود» این معنی را توضیح داده‏ایم به آنجا رجوع شود. هیچ قومی نسبت به پیامبرانشان مانند یهود نافرمانی نکرده و در میان هیچ قومی به اندازه یهود پیغمبر مبعوث نگردیده و معجزات به وقوع نپیوسته است بلکه معجزات پیامبران یهود از همه بیشتر بوده است. قرآن مجید در سوره‏های: بقره، آل عمران، مائده و توبه به بدعتها و کارهای خلاف و سرگذشتهای شنیع یهود معترض شده و همه را آفتابی کرده است.

💡 نویسنده نامه "گزارش یهودیان و مسیحیان" (خبر الیهود و النصاری)، بخشی از جلد اول رسائل حکمت، به نظر می‌رسد که فردی دروزی بوده است. خود گزارش او را به عنوان حمزه بن علی، یکی از حامیان الوهیت الحاکم و بنیان‌گذار دین دروزی معرفی می‌کند.

💡 واحببت اولاد الیهود باَسرِهِم لاجلک حتی کدتُ ان اَتهوّدا

💡 و شافعی گفت «لا تقولوا بحدث الحروف فانّ الیهود اوّل من هلکت بهذا و من قال بحدث حرف من الحروف فقد قال بحدث القرآن.»

💡 وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتابِ الآیة... ای لو صدّق الیهود بمحمد (ص) و بما جاء من الحقّ لَکانَ خَیْراً لَهُمْ من الکفر.

💡 چنان که جای دیگر گفت: إِنَّکُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ. در خبر است: «القوا الفسّاق بوجوه مکفهرة». وَ لَوْ کانُوا یعنی الیهود یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ انّه واحد لا شریک له وَ النَّبِیِ‌ محمّد (ص) وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْهِ من القرآن مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِیاءَ یعنی مشرکی قریش، وَ لکِنَّ کَثِیراً مِنْهُمْ یعنی من الیهود فاسِقُونَ.