مجلسی اصفهانی

لغت نامه دهخدا

مجلسی اصفهانی. [ م َ ل ِ ی ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) از شعرای قرن دهم و از شاگردان محتشم کاشانی بود. وی به هندوستان رفت و در اوایل قرن یازدهم هجری در آنجا وفات یافت. از اوست:
در جهان هر جا بلایی بود از ما درگذشت
غیر بخت تیره کو چون سایه در دنبال ماست.
و رجوع به ریحانة الادب چ 2 ج 5 ص 197 و قاموس الاعلام ترکی شود.

جمله سازی با مجلسی اصفهانی

برخی از این منابع عبارتند از: ابوبکر خوارَزمی در رسالهٔ خوارزمی، اَبُوالْفَرَج اصفهانی در مَقاتِلُ الطّالِبین، محمدباقر مجلسی در بِحارُالْاَنوار، صَدوق در مَعانیُ الْاَخبار و مَنْ لا یَحضُرُهُ الْفَقیهْ و کتابُ الْاِعتِقادات و مفید در اَلْاِرشاد. تاریخ‌نویسان شیعه علت مسمومیت و درگذشتِ علی بن موسی را انار مسمومی می‌دانند که توسط علی بن هُشام به وی داده شد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ارور
ارور
تکه
تکه
تشحیذ
تشحیذ
افتخار
افتخار