شد و امد

مگر نه دی شد و آمد بهار و در کهسار ز بسکه لاله چرد لعل روید از سم رنگ

تو ای دو دیده بگو کز جگر چه می‌خواهی تمام خون شد و آمد دگر چه می‌خواهی

دردا که عمر رفت و نشد روشنم که چون فصل شباب طی شد و آمد زمان شیب

تا کی به دست داری آخر بنه ز دست تا نشکند شد و آمد و خیز و نشست تو

حسنش یکی هزار شد و آمد از سفر خوش آن هوا که پرورش این نهال کرد