سپند سوختن به معنای سوزاندن تخم اسفند است و در فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی نمادی از تلاش برای حفاظت از خود و دیگران در برابر آسیب‌ها و چشم‌زخم‌ها به شمار می‌رود. این عمل به عنوان یک روش سنتی برای دور کردن چشم بد و حفاظت از فرد یا خانواده در برابر آسیب‌های ناشی از حسادت و چشم زخم به کار می‌رود، همچنین دود حاصل از سوزاندن تخم اسفند به عنوان یک ماده مقدس و پاک‌کننده تلقی می‌شود.
این عمل به دلایل زیر انجام می‌شود:
دفع چشم بد کردن: در این معنا، سپند سوختن به عنوان یک عمل سمبلیک در نظر گرفته می‌شود که به معنای دفع چشم‌بد و حسادت دیگران است. این عمل به نوعی نمایانگر تلاش فرد برای حفظ سلامت و امنیت خود و خانواده‌اش در برابر نیروهای منفی و بدخواهی‌هاست.
دفع جن زدگی کردن: در اینجا، سپند سوختن به عنوان روشی برای مقابله با جن زدگی و آسیب‌های ناشی از موجودات غیرطبیعی و غیرمادی استفاده می‌شود. اعتقاد بر این است که دود اسفند می‌تواند از ورود این نیروها به محیط زندگی جلوگیری کند.
