زیست رخساره ای

شعله جواله ای هر شاخ گل را در قباست آتشین رخساره ای هر لاله را در محمل است

هر که دارد درزمستان آتشین رخساره ای پیش چشمش چون خلیل آتش گلستان می شود

عجب نبود اگر زرّین چو خورشید است مژگانم خیال آتشین رخساره ای شمع نظر دارم