دانشنامه اسلامی
مسلم بن عقیل بن ابی طالب، پسر عموی امام حسین(ع) و از یاران او در قیام بر ضد یزید که حدود یک ماه قبل از روز عاشورا در کوفه به شهادت رسید. مسلم، قبل از حرکت امام حسین(ع) به سوی کوفه، به نمایندگی از وی به کوفه رفت تا اوضاع و شرایط آنجا را مشاهده و به امام گزارش کند که اگر کوفیان در دعوت خویش مصرّ و صادق اند، امام به آنجا برود. وی در گزارشی که ۲۷ شب قبل از شهادتش به امام نوشت، از آمادگی کوفیان خبر داد. با نصب عبیدالله بن زیاد به حکومت کوفه و ترس و هراس کوفیان از او، آنان به ناگاه از اطراف مسلم پراکنده شدند و سرانجام وی در روز عرفه (سال ۶۰ق) به شهادت رسید.
در این مجلس روضه خوان به ماجرای فرستادن حضرت مسلم به کوفه توسط امام حسین(ع) اشاره می کند و پس از بیان بیعت کوفیان با نماینده امام حسین، مرثیه تنهایی مسلم در کوچه های کوفه و رفتن به خانه بانویی به نام طوعه را با حالتی سوزناک برای حاضران می خواند. معمولا در این گونه مجالس از حضرت مسلم به عنوان اولین شهید واقعه کربلا یاد می شود. به همین دلیل شب اول محرم را به روضه وی اختصاص داده شده است اگر چه در شب و روز عرفه که سال زور شهادت وی است نیز این روضه خوانده می شود.