حکم انفاق

[ویکی فقه] حکم انفاق (قرآن). انفاق، یکی از فضایل اخلاقی که در اسلام به طور مکرر به آن سفارش شده است، در کاربرد رایج قرآن کریم و متون دینی، انفاق اصطلاحاً به اعطای مال یا چیزی دیگر در راه خدا به والدین، خویشاوندان، فقیران و دیگر راههای مورد نیاز گفته می شود.
قرآن کریم انفاق از روزیهای خدادادی را لازم وضروری میداند: «واذا قیل لهم انفقوا مما رزقکم الله...؛ و هنگامی که به آنها گفته شود از آنچه خدا به شما روزی کرده انفاق کنید...»
آزادسازی بردگان
حکم انفاق برای بردگان، شایسته است انسان، جهت آزادسازی بردگان، انفاق نماید.
انفاق از زراعت
انفاق و پرداخت بخشی از محصولات کشاورزی، هنگام چیدن میوه ها و درو کردن غلات، واجب است: «وهو الذی انشا جنــت معروشـت وغیر معروشـت والنخل والزرع مختلفـا اکله والزیتون والرمان متشـبهـا وغیر متشـبه کلوا من ثمره اذا اثمر وءاتوا حقه یوم حصاده...؛ او است که باغهای معروش (باغهائی که درختانش روی داربستها قرار می گیرند) و باغهای غیر معروش (درختانی که نیاز به داربست ندارند) آفرید، و همچنین نخل و انواع زراعت را که از نظر میوه و طعم با هم متفاوتند و (نیز) درخت زیتون و انار را که از جهتی با هم شبیه و از جهتی تفاوت دارند (برگ و ساختمان ظاهریشان شبیه یکدیگر است در حالی که طعم میوه آنها فوق العاده متفاوت) از میوه آن به هنگامی که به ثمر می نشیند بخورید و حق آن را به هنگام درو بپردازید...»
انفاق به خویشاوند
...

💡 قوله: إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ الآیة... مثل این آیت در اول سوره، شرح آن رفت. اما آوردن این آیت درین موضع حکمتی در آن است: یعنی که در آیت پیش گفت هر چه کنید از نیکی و هزینه پاداش آن به نیکی یابید، پس درین آیت بیان کرد که این حکم نه هر جای بود و نه هر کسی راست، که ایمان قرین انفاق باید تا ثواب یابد. اما اگر کفر قرین آن بود اگر هر چه دارد بدهد از اموال و فرزندان، هیچ بکار نیاید و وی را از آتش نرهاند. و هو المشار الیه بقوله تعالی: ما أَغْنی‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ، و بقوله: ما أَغْنی‌ عَنِّی مالِیَهْ.