[ویکی فقه] آیات صفت رحمت. آیات صفت رحمت به آیات مشتمل بر صفت رحمت خداوند اطلاق می شود.
در آیات بسیاری سخن از رحمت خداوند به میان آمده است که این آیات را "آیات صفت رحمت" نامیده اند؛
مثال
(الرحمن الرحیم)؛ «خداوندی که بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته) ».
فاتحه/سوره۱، آیه۳.
۱. ↑ فاتحه/سوره۱، آیه۳.
...
💡 اما هرگز دانستهای که خدا را دو نامست: یکی «الرَّحْمنُ الرُّحیم»، و دیگر «الجبَّارُ المُتَکَبِّر»؟ از صفت جباریت، ابلیس را در وجود آورد؛ و از صفت رحمانیت، محمد را. پس صفت رحمت، غذای احمد آمد؛ و صفت قهر و غضب، غذای ابلیس.
💡 پس، غرض افاده اين معنا است كه مشركين از هر ذكرى گريزان و روى گردانند، نه اينكهبخواهد بفرمايد: از ذكرهاى جديد روى گردانند و از قديم آن روى گردان نيستند. و اگربه جاى (خدا) كلمه (رحمان ) را به كار برده، اشاره به اين نكته است كه منشاءاينكه خداى تعالى ذكر را براى بشر فرستاده صفت رحمت عام او است كه صلاح دنيا وآخرت بشر را تاءمين مى كند.
💡 مرحله دوم اين بود كه نعمتهاى گوناگون خداوند را كه از بدو قيام موسى تا زمان نجاتاز چـنـگـال فـرعونيان شامل حال بنى اسرائيل شده بود بياد آنها آورد، و مخصوصا خدا رابا صفت رحمت عامه اش توصيف كرد، تا اثر عميق ترى بگذارد و هم آنها را به آمرزش اينخطاى بزرگ اميدوار سازد (و ان ربكم الرحمن ).
💡 از اين گونه آيات كشف مى شود كه صفت عفو و مغفرت در خداى تعالىمثل صفت رحمت و هدايت او است كه متعلق به امور تكوينى و تشريعى هر دو مى شود، پسخداى تعالى يك وقت از معاصى عفو مى كند و آنرا از نامهاعمال محو مى سازد، و يك وقت از حكمى كه اقتضاى تشريع دارد عفو مى كند از وضع وتشريع آن صرفنظر مى نمايد، و يك وقت هم از بلايا و مصائب عفو مى كند ازنزول آن با آنكه اسباب نزولش فراهم است جلوگيرى مى نمايد.
