اشعری اصفهانی

فضل‌بن روزبهان اصفهانی از متکلمان اشعری مسلک، کتابی را در رد آن با نام «ابطال‌الباطل» می‌نویسد که از سوی بسیاری از علمای امامیه ردیه‌های فراوانی به نگارش درآمده و یکی از آن‌ها، همین کتاب علامه مظفر است که در این کتابش ابتدا به کلام علامه اشاره و سپس سخنان سخیف فضل‌بن روزبهان را نقل می‌کند و سرانجام به نقد و رد می‌پردازد. این کتاب تا بدان حد از قوت علمی و حسن نگارش رسیده که به‌عنوان یکی از منابع درجه اول برای محققان بعدی مطرح است و چاپ‌های متعدد در کشورهای مختلف و هم‌چنین استقبال از این کتاب خود گواهی بر مقبولیت‌ آن است.[۱]