اسفل سافلین

لغت نامه دهخدا

اسفل سافلین. [ اَ ف َ ل ِ ف ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) اسفل السافلین. پیری. || تلف. || رایگان. ( منتهی الارب ). || ضلالت و گمراهی مر کافران را و بها فُسّرَ قوله تعالی: ثم رددناه اسفل سافلین. ( قرآن 5/95 ). ( منتهی الارب ). || کنایه از هفتمین طبقه ٔدوزخ که زیر همه طبقات دوزخ است. ( غیاث اللغات ).

فرهنگ فارسی

پیری

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] أَسْفَلُ سافِلین در لغت به «پست ترین مراتب» معنا شده است. در سوره تین از تعبیر «أسفل سافلین» استفاده شده: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْانسَانَ فىِ أَحْسَنِ تَقْوِیم ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ؛ ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم، سپس او را به پایین‏ ترین مرحله بازگرداندیم». پیرامون معنای این کلمه در آیه اختلافاتی وجود دارد:

جمله سازی با اسفل سافلین

بازگونه رفت خواهی همچنین سوی دوزخ اسفل اندر سافلین
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال جذب فال جذب فال تاروت فال تاروت