فردد

مقاله‌های و پژوهش‌های اصلی او بیشتر در زمینه عصب‌شناسی بود، و او به ویژه برای کارهایش جهت تعیین عملکرد هر نقطه از قشر مغز انسان و ترسیم نقشهٔ علملکردی قشر مغز (نقشه‌برداری مغز) شناخته شده‌است. این کار بر اساس معاینه و پژوهش بر روی صدها مورد از بیماران صدمه‌دیده با گلوله در جنگ جهانی اول صورت گرفت که نقص عملکردی آنها را کلایست عمداً در طول زندگی فردد مورد مطالعه و توصیف قرار داده‌است و پس از مرگ هم، با استفاده از کالبد شکافی مغز، ضایعه را مستند کرد و بنابراین، توانست عملکرد مغز را در هر ناحیهٔ آن مشخص کند و این کار را نیز بر اساس نحوهٔ آرایش یاخته‌ای انجام دهد. کارل کلایست شاگرد کارل ورنیکه بود و در کارهایش، از همان سنت و روش ورنیکه پیروی می‌کند. از شاگردان کلایست می‌توان به کارل لیونهارت اشاره کرد که با کمک هم «سیستم طبقه‌بندی روان‌پریشی کلایست-لیونهارت» را ابداع کردند.