لغت نامه دهخدا
شنسبانیه. [ ش َ س َ نی ی َ ] ( اِخ ) ( ملوک... ) آل شنسب. نام دو طبقه از سلاطین یکی منسوب به جد اعلای آنان شنسب نام که گویند معاصر امیرالمؤمنین علی ( ع ) بود و از او عهد و لوا ستده و سلطان علاءالدین حسین غوری معروف به جهانسوز از این طبقه است و معاصر سلطان سنجر سلجوقی بوده و دوره حکمرانی آنان از حدود 544 تا 612 هَ. ق. بوده و آنان را ملوک غور نیز گویند. و دیگر ملوک بامیان که از دست سلاطین مذکور در بامیان و طخارستان سلطنت را ستده اند. پادشاهان طبقه اول ملقب به سلطان و طبقه دیگر ملقب به ملک بوده اند. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به آل شنسب شود.