معنی سنت اگوستن

لغت نامه دهخدا

سنت اگوستن. [ س َ اُ ت َ ] ( اِخ ) متولد بسال 354 و متوفی بسال 430 م. کشیش هیپون نزدیک شهر بن پسر سنت مونیک پس از جوانیی پرحادثه وی بوسیله ٔمواعظ سنت آمبرواز هدایت شد و مشهورترین آباء کلیسای لاتینی گردید. آثار عمده او عبارتند از: شهر خدا و اعترافات. وی حکیم الهی، فیلسوف و عالم اخلاقی بود و میکوشید که نحله افلاطونی را با معتقدات مسیحی و عقل را با ایمان موافق سازد. ذکران وی 28 ماه اوت است. ( فرهنگ فارسی معین ).

جمله سازی با سنت اگوستن

ارزیوس از مورخین سده چهارم و پنجم میلادی است. وی اهل تاراکن اسپانیا است. در اوایل سده پنجم به سلک مسیحیان در آمد و در حلقه ارادت سنت اگوستن، یکی از بزرگان کلیسای کاتولیک قرار گرفت. در نوشتن آثار خود به منابع لاتین دسترسی داشته و بخشی از تألیفات او به تاریخ پارتیان اختصاص دارد.

گزارش محتوای نامناسب