دکتر حسین گل گلاب تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه علمیه و دارالفنون به پایان رساند. او فرزند ابوترابخان مصورالملک، نقاش معروف دوران قاجار بود که علاقه زیادی به ادامه تحصیل فرزندش داشت. حسین گل گلاب در سال ۱۲۷۶ خورشیدی در تهران چشم به جهان گشود. حضور معلمان فرانسوی در دارالفنون فرصتی برای حسین فراهم کرد تا زبان فرانسه را بیاموزد. او به دلیل استعداد برجستهاش، علاوه بر تحصیل، به تدریس نیز مشغول شد. گل گلاب با همکاری کلنل کاظم وزیری و علینقیخان وزیری به موسیقی پرداخت و برای آموزش تار نیز به کلاس علینقی خان میرفت. سرود معروف "ای ایران" که تحت تأثیر اشغال ایران توسط نیروهای متفقین سروده شده بود، توسط روحالله خالقی آهنگسازی شد و با صدای جاودانه بنان اجرا گردید. حسین گل گلاب نخستین نویسنده کتابهای درسی علوم طبیعی در ایران بود. او از سال ۱۳۰۴ تا ۱۳۱۷ خورشیدی دوازده جلد کتاب در زمینه جغرافیا و علوم طبیعی تألیف کرد که در مدارس تدریس میشدند. همچنین از سال ۱۳۰۷ به تحقیق علمی در حوزه گیاهشناسی پرداخته و با تأسیس دانشگاه تهران تا سال ۱۳۴۵ به حرفه تدریس مشغول بود؛ وی هیچگاه وارد عرصه سیاست یا تجارت نشد. گل گلاب عضوی فعال در فرهنگستان ایران بود و واژگان متعددی، خصوصاً در رشته علوم طبیعی، پیشنهاد داد که بسیاری از آنها مورد تصویب قرار گرفتند و اکنون کاربرد گستردهای در زبان فارسی دارند. آثار ارزشمند او همچنان بخشی ماندگار از میراث علمی و فرهنگی ایران است.
حسین گل گلاب
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] «دکتر حسین گل گلاب» تحصیلات را در مدرسه علمیه و دارالفنون طی کرد. او فرزند ابوتراب خان (مصور الملک)، نقاش زمان قاجار بود که به ادامه تحصیل فرزندش خیلی علاقه داشت.
در سال ۱۲۷۶ ش در شهر تهران متولد شد.
تحصیل و تدریس
چند تن از معلمین دارالفنون فرانسوی بودند که حسین نزد آن ها فرانسه آموخت و چون شاگرد برجسته ای بود، ضمن تحصیل به کار تدریس هم پرداخت.وی با همکاری کلنل کاظم وزیری و علینقی خان وزیری، به کار موسیقی پرداخت و برای تعلیم تار به کلاس او می رفت. پس از سرودن سرود ای ایران که تحت تاثیر اشغال ایران توسط متفقین ساخته شد، روح الله خالقی آهنگ آن را ساخت و بنان نیز آن را خواند که جاودانه شد.حسین گل گلاب اولین نویسنده کتاب درسی طبیعی در ایران بود. او از سال ۱۳۰۴ ش تا سال ۱۳۱۷ ش دوازده جلد کتاب در رشته جغرافیا و طبیعی تهیه کرد که در مدارس تدریس می شد. وی از سال ۱۳۰۷ ش مسؤول تحقیقات علمی گیاه شناسی شد و از زمان تاسیس دانشگاه تهران تا سال ۱۳۴۵ ش به تدریس اشتغال داشت و هیچ گاه گرد سیاست و تجارت نگشت.
عضویت در فرهنگستان
وی در فرهنگستان ایران عضویت داشت و لغات زیادی خصوصا در رشته علوم طبیعی پیشنهاد کرد که تصویب شد و اکنون در زبان فارسی رواج کامل دارد. وی آثار گران بهائی از خود به یادگار نهاده است.