اشعب طماع

[ویکی فقه] اَشْعَب، معروف به اشعب طمّاع، شخصیت گول مضحک نکته پرداز، در سده های ۱ و ۲ ق.
در کتاب های عربی، اشاره به اشعب از ابتدای قرن ۳ ق، احتمالاً با جاحظ
جاحظ، عمرو، ج۱، ص۲۶۵، البیان و التبیین، به کوشش حسن سندوبی، قاهره، ۱۳۵۱ق /۱۹۳۲م.
در هر حال، از آغاز سده ۴ق، آزمندی اشعب به صورت مثل درمی آید. ابن عاصم
ابن عاصم، ص۸۵، مفضل، الفاخر، به کوشش استوری، لیدن، ۱۹۱۵م.
اشعب گویا اصلاً شعیب نام داشته؛ کنیه اش ابوالعلاء
ابن عاصم، ص۸۵، مفضل، الفاخر، به کوشش استوری، لیدن، ۱۹۱۵م.
...

💡 اشعب طماع را گفتند: بدين سن و سال رسيدى و حديثى ازبر ندارى. گفت: چرا بخدا!هيچ كس همچون من، از (عكرمه ) نشنيده است. گفتندش: بگوى ! گفت: از عكرمه شنيدم كهاز ابن عباس روايت كرد، كه رسول خدا گفت: دو صفت است كه در كسى جز مؤمن ديده نشود.يكى از آن دو را عكرمه فراموش كرد و ديگرى را من از ياد بردم.