لغت نامه دهخدا
اردع. [ اَ دَ ] ( ع ص ) گوسپند سیاه سینه ٔسپیدبدن. مؤنث: رَدْعاء. ( منتهی الارب ). ج، رُدع.
اردع. [ اَ دَ ] ( ع ص ) گوسپند سیاه سینه ٔسپیدبدن. مؤنث: رَدْعاء. ( منتهی الارب ). ج، رُدع.
گوسفند سیاه سینه سپید بدن
💡 رسول اكرم و تيراندازى <>فرمود: من با گروهى كه ابن اردع در آن است همكارى مى كنم.
💡 فرمود: من با گروهى كه ابن اردع در آن است همكارى مى كنم.