در قرآن آمده است که خوردن غذا از خانه فرزند بدون اجازه او مجاز است و این موضوع نشان‌دهنده رحمت و بخشش خداوند است. این حکم به ما یادآوری می‌کند که در برخی موارد، نیاز به رعایت تشریفات و قوانین سختگیرانه وجود ندارد و می‌توانیم به سادگی به نیازهای دیگران پاسخ دهیم. این نوع رفتار نه تنها محبت و دوستی را تقویت می‌کند، بلکه نشان‌دهنده پیوند عاطفی میان افراد خانواده است. خوردن غذا از خانه فرزند، به نوعی بیانگر اعتماد و محبت است که در میان اعضای خانواده وجود دارد. این عمل می‌تواند به عنوان یک نشانه از نزدیکی و وابستگی عاطفی تلقی شود که در آن افراد به راحتی می‌توانند از یکدیگر پذیرایی کنند و در زندگی مشترک خود احساس راحتی داشته باشند. این آموزه به ما می‌آموزد که در روابط خانوادگی، باید به یکدیگر احترام بگذاریم و از مرزهای رسمی عبور کنیم تا ارتباطات صمیمی‌تری برقرار کنیم. به طور کلی، این موضوع ما را به تفکر در مورد ارزش‌های انسانی و اهمیت روابط خانوادگی دعوت می‌کند و یادآور می‌شود که محبت و کمک به یکدیگر، پایه‌های اصلی یک خانواده سالم و شاداب است.
