عقل ربا

لغت نامه دهخدا

عقل ربا. [ ع َ رُ ] ( نف مرکب ) عقل رباینده. زداینده عقل. مُذهب العقول.

فرهنگ فارسی

عقل رباینده زداینده عقل

جمله سازی با عقل ربا

حسن گل عقل ربا، فیض هوا شور انگیز خیز ای آینه دل که دگر وقت جلاست!