عبدالله اکبر، که به ابوبکر نیز شناخته می‌شود، فرزند امام حسن مجتبی علیه السلام و یکی از شهدای کربلا است. مادرش ام‌ولد و نام او رمله بود. او از یاران برجسته امام حسین علیه السلام است که پس از حضرت قاسم علیه السلام به میدان نبرد رفت. عبدالله بزرگ‌تر از حضرت قاسم بود، اما پس از او به میدان شتافت. عبدالله با شجاعت به نبرد پرداخت و ۱۴ سوار را با شمشیر و نیزه به قتل رساند و در نهایت خود نیز به مقام شهادت نائل آمد. در مورد قاتل عبدالله، نویسندگان کتاب‌های ناسخ و فرسان به نقل از «مقاتل الطالبیین» نام حرمله بن کاهل اسدی و هانی بن ثبیت قانصی را به عنوان قاتلان عبدالله ذکر کرده‌اند. اما با مراجعه به این کتاب مشخص می‌شود که ابوالفرج هیچ اشاره‌ای به عبدالله اکبر یا اصغر نکرده و تنها به عنوان قاتلان عبدالله بن حسن علیه السلام اشاره کرده است.
