شوکله

لغت نامه دهخدا

( شوکلة ) شوکلة. [ ش َ ک َ ل َ ] ( ع اِ ) یکی شوکل. ( از اقرب الموارد ). رجوع به شوکل شود.

ویکی واژه

شوکله‌ بؤرک؛ نوعی کلاه شیپوری که در گذشته متداول بود ولی اصالتاً به یک قوم ایران باستان تعلق داشت. شوکله از دو کلمه خالص شِو به معنی شب و کِؤلهَ به معنی کلاه بوده که مفهوم کلی از اصطلاح به فارسی شب‌کلاه است.

جمله سازی با شوکله

هر یک از اوپانیشادها با یکی از چهار ودا (ریگ‌ودا، ساماودا، یجورودا (که دو نسخه [یا سمیتا] از آن هست: کریشنا یجورودا و شوکله یجورودا)، و آتارواودا) مرتبطند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
صبا
صبا
خاص
خاص
رساله
رساله
گوت
گوت