کلمه شواذ به عنوان جمع شاذ در زبان فارسی به کار میرود و به معنای نادر، کمیاب یا استثنایی است. این واژه به مواردی اشاره دارد که از قاعدههای عمومی یا عرفهای معمول خارج هستند. به عبارتی دیگر، شواذ به اشیاء، پدیدهها یا موقعیتهایی اشاره دارد که به نوعی غیرمعمول، نادر یا خاص به شمار میآیند و در مقایسه با آنچه که عادی و رایج است، تفاوت دارند. این کلمه میتواند در زمینههای مختلف استفاده شود و به معنای وجود یک حالت خاص یا استثنایی در یک موضوع اشاره دارد. به طور کلی، شواذ به مواردی اطلاق میشود که معمولاً در نظر گرفته نمیشوند و به نوعی به انحراف از عرف بیانجامند.
شواذ
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
جمله سازی با شواذ
و در شواذ خواندهاند: و انه منک، میگوید: و آن از تو بود نه از ارزانی ما.