شواذ

کلمه شواذ به عنوان جمع شاذ در زبان فارسی به کار می‌رود و به معنای نادر، کمیاب یا استثنایی است. این واژه به مواردی اشاره دارد که از قاعده‌های عمومی یا عرف‌های معمول خارج هستند. به عبارتی دیگر، شواذ به اشیاء، پدیده‌ها یا موقعیت‌هایی اشاره دارد که به نوعی غیرمعمول، نادر یا خاص به شمار می‌آیند و در مقایسه با آنچه که عادی و رایج است، تفاوت دارند. این کلمه می‌تواند در زمینه‌های مختلف استفاده شود و به معنای وجود یک حالت خاص یا استثنایی در یک موضوع اشاره دارد. به طور کلی، شواذ به مواردی اطلاق می‌شود که معمولاً در نظر گرفته نمی‌شوند و به نوعی به انحراف از عرف بیانجامند.

لغت نامه دهخدا

شواذ. [ ش َ واذذ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ شاذّ. || ج ِ شاذّة. ( اقرب الموارد ). رجوع به شاذّ شود.

فرهنگ فارسی

جمع شاذ جمع شاذه

جمله سازی با شواذ

و در شواذ خوانده‌اند: و انه منک، میگوید: و آن از تو بود نه از ارزانی ما.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تک نیت فال تک نیت فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال ارمنی فال ارمنی