شافاط

لغت نامه دهخدا

شافاط. ( عبری، ص، اِ ) قاضی. ( قاموس کتاب مقدس ).
شافاط. ( اِخ ) یکی از جاسوسان سبط شمعون بود. ( قاموس کتاب مقدس ).
شافاط. ( اِخ ) یکی از سلسله سلطنتی یهودا. ( قاموس کتاب مقدس ).
شافاط. ( اِخ ) از رؤسای سبط جاد. ( قاموس کتاب مقدس ).
شافاط. ( اِخ ) یکی از شبانان داود است. ( قاموس کتاب مقدس ).

فرهنگ فارسی

یکی از شبانان داود است

جمله سازی با شافاط

مـفـسـران نـام پـدر يـسـع را اخـطـوب ذكـر كـرده و از قـامـوس مـقـدسنقل شده كه او را پسر شافاط و ساكن آبل محوله دانسته اند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
لاشی یعنی چه؟
لاشی یعنی چه؟
متعبد یعنی چه؟
متعبد یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز