سلطان اسحاق

[ویکی شیعه] سلطان اسحاق، (م. قرن هشتم ق.) بنیانگذار مسلک اهل حق که نامش به صورت های سلطان سحاک، صحاک و سهاک نیز ثبت شده است. او در روستای برزنجه در حلبچه عراق به دنیا آمد. پس از مدتی تحصیل در نظامیه بغداد و دمشق به زادگاهش برگشت و به تبلیغ صوفیگری پرداخت. با وجود مخالفتهای شدید خانوادهاش، چهار تن به او پیوستند و به تبلیغ آیین او پرداختند.
اهل حق، اعتقادی تام به سلطان اسحاق دارند. به باور آنان، اولین تجلی کامل ذات خدا علی(ع) و دومین، سلطان اسحاق است. آنان گاه اسحاق را دون یا مظهر علی(ع)و گاه با او، برابر دانسته اند. گویند سلطان اسحاق و چهار تن، برای نجات جان خویش سه روز را در غاری به سر بردند و پس از آن اهل حق این سه روز را روزه (روزه غار) می گیرند. آنان، پس از آزادی از غار به اورامان کردستان رفتند. در آنجا بود که سلطان اسحاق پِردیوَر را بنا و ادعای مظهریت حق کرد. هفت خاندان، از خاندان های اهل حق در زمان سلطان اسحاق و به امر او پدید آمده اند.
او در روستای شیخان از دنیا رفت و در همانجا دفن شد. برخی، بی صدا بودن رودخانه خروشان سیروان هنگام گذر از کنار آرامگاه او را از کراماتش می دانند.

💡 بغداد به لحاظ مذهبی برای پیروان دیانت یارسان اهمیت دارد. علاوه بر این‌که شماری از کردهای پیروی دین یارسان در این شهر زندگی می‌کنند، دو زیارتگاه عالی قلندر و پسر ارشد شاه‌ابراهیم قانون‌بگ که از بزرگان یارسان هستند و شاه ابراهیم یکی از اعضای هفت تن و جانشین سلطان اسحاق است در بغداد قرار دارد.

💡 3- سلطان اسحاق يا به لهجه محلى (سلطان سهاك ) فرزند (شيخ عيسى برزنجى) از سادات موسوى و از پيشوايان دراويش ‍ (نقشبندى ) است. نسبت وى به امام كاظم(عليه السلام ) مى رسد. سلطان اسحاق جد سادات حيدرى گوران ازاهل حق است كه از غلاة شيعه بشمار مى روند.