لغت نامه دهخدا
سرنجه. [ س ِ رِ ج ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان دره صیدی بخش اشترینان شهرستان بروجرد. دارای 393 تن سکنه. آب آن از قنات، محصول آن غلات است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).
سرنجه. [ س ِ رِ ج ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان حشمت آباد بخش دورود شهرستان بروجرد. دارای 212 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آن غلات است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).
سرنجه. [ س ِ رِ ج ِ ] ( اِخ ) دهی ازدهستان کوهدشت بخش طرهان شهرستان خرم آباد. دارای 120 تن سکنه. آب آن از چشمه و چاه. ساکنین از طایفه ابوالوفائی هستند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).