لغت نامه دهخدا سرخ باده. [ س ُ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) حمره و آن آماسی است از جنس طاعون. ( از منتهی الارب ).
جمله سازی با سرخ باده باده هم چو گل احمر یا لالهٔ سرخ باده هم چو دل عاشق یا روی نگار زان سرخ باده ای که زتاثیر رنگ او گردد عقیق، گر بچکانی به سندروس
