سبحوا

1 - (( انما يؤ من باياتنا الذين اذا ذكروا بها خروا سجدا و سبحوا بحمد ربهم و هم لايستكبرون )) (295).

گـاهـى بـه مـعـنى اشاره رمزى به چيزى مى باشد مانند فاوحى اليهم ان سبحوا بكرة وعـشـيـا: (زكـريـا كـه زبـانـش در آن سـاعـت از كـار افـتـاده بـود بـا اشـاره بـه بـنـىاسرائيل گفت خدا را صبح و عصر تسبيح كنيد) - (مريم - 11).

بعد از اين بشارت و اين آيت روشن زكريا از محراب عبادتش به سراغ مردم آمد و با اشارهبـه آنـهـا چـنـيـن گـفـت: صـبح و شام تسبيح پروردگار بگوئيد) (فخرج على قومه منالمحراب فاوحى اليهم ان سبحوا بكرة و عشيا).

إ نما يؤ من بايتنا الذين إ ذا ذكروا بها خروا سجدا و سبحوا بحمد ربهم و هم لايستكبرون(15)

اين وحى به دو قسمت تقسيم مى شود؛ يكى در انسان به غير از انبيا و ديگرى در حيواناتاست در انسان گاهى به معناى اشاره آمده است؛ نظير (( (فخرج على قومه من المحرابفاوحى اليهم ان سبحوا بكرة و عيشا(493))).

فخرج على قومه من المحراب فاوحى اليهم ان سبحوا بكره و عشيا پسبيرون آمد بر قوم خود از محراب نماز - يا از غرفه خود - پس ‍ اشاره كرد بسوى ايشانكه تنزيه كنيد و تسبيح بگوئيد خداى خود را - يا نماز كنيد براى او - در بامداد و پسين.