زیان رسان

لغت نامه دهخدا

زیان رسان. [ رَ / رِ ] ( نف مرکب )زیان رساننده. آسیب و خسارت واردآورنده:
ز اقبال تو سنگسار گردد
چون پیل زیان رسان کعبه.خاقانی.رجوع به زیان و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

زیان رساننده آسیب و خسارت وارد آورنده

جمله سازی با زیان رسان

ز اقبال تو سنگ سار گردد چون پیل زیان رسان کعبه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
داشاق
داشاق
ضمیمه
ضمیمه
اسکل
اسکل
فال امروز
فال امروز