زلوبیا. [ زَ / زُ ] ( اِ ) نوعی از حلوا که از نشاسته و کف دریا و روغن کنجد می سازند. ( ناظم الاطباء ). زلابیه. زلیبیا. زلی با. بکتاش. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به زولبیا و زلیبیا شود.
فرهنگ عمید
نوعی شیرینی زردرنگ که مخلوط ماست و نشاسته را با قیف کیسه ای مخصوص در روغن داغ می ریزند و پس از برشته شدن در شیرۀ شکر می اندازند، زولبیا. &delta، چون به شکل زالو از قیف ریخته می شود «زلو بیا» نامیده شده.
فرهنگ فارسی
( اسم ) شیرینیی است که آمیختن ماست کیسه انداخته ( آب گرفته ) با نشاسته و ریختن این مواد در روغن کنجد داغ بوسیله قیفی مخصوص و پختن در روغن مذکور و سپس انداختن آن در شیره شکر درست کنند.
جمله سازی با زلوبیا
هله زین جمله درگذر بطلب معدن شکر که شوی محو آن شکر چو لبن در زلوبیا
