ریاسی

فضل بن سهل با حمایت از دبیران ایرانی از جمله احمد بن ابی خالد، وزیر آیندهٔ مأمون، آن‌ها را وارد دیوان‌های دستگاه خلافت کرد. او با دعوت از مترجمان به دربار مأمون موجب ترجمهٔ آثار علمی-فلسفی بسیاری به عربی شد. همچنین فضل بن سهل، خطی ابداع کرد که به ریاسی مشهور گشت که از آن خطوط دیگری همچون خط ریاسی بزرگ، خط نیم ریاسی، خط ثلث، خط محقق، خط منثور و… مشتق شد.