ره داشتن

لغت نامه دهخدا

ره داشتن. [ رَه ْ ت َ ] ( مص مرکب ) راه داشتن. اجازه داشتن. اجازه ورود داشتن:
مرغ با بام تو ره دارد و من بر سرکوی
حبذا مرغ که آخر پروبالی دارد.سعدی.من ای صبا ره رفتن به کوی دوست ندارم
تو می روی به سلامت سلام من برسانی.سعدی. || انتظار بردن. ( از غیاث اللغات ) ( از مجموعه مترادفات ص 343 ).
رجوع به راه داشتن در همه ٔمعانی شود.

فرهنگ فارسی

راه داشتن. اجازه داشتن.

جمله سازی با ره داشتن

گشاده دل و دیده بر دوخته به ره داشتن خاطر افروخته
به شحنه توان پاس ره داشتن به خاکستر آتش نگه داشتن
شرط بود دیده به ره داشتن خویشتن از چاه نگهداشتن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کس کش یعنی چه؟
کس کش یعنی چه؟
گودال یعنی چه؟
گودال یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز