رعیت نوازی

لغت نامه دهخدا

رعیت نوازی. [ رَ عی ی َ ن َ ] ( حامص مرکب ) صفت و عمل رعیت نواز. رعیت دوستی. ملت دوستی. ( یادداشت مؤلف ). نوازش و مهربانی به رعایا:
از او گشت پیدا سخن گستری
رعیت نوازی و دین پروری.فردوسی.رعیت نوازی و سرلشکری
نه کاری است بازیچه و سرسری.سعدی.