معنی دره تپه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

دره تپه. [ دَرْرَ ت َپ ْ پ َ ] ( اِ مرکب ) دره وتپه، ( درتداول عامه ) از دره تپه گفتن، پراکنده گفتن. از امور مختل و غیر مربوط به یکدیگر گفتن. از امور غیرمتناسب با موضوع مبحوث عنه گفتن. سخنانی غیرمرتبط با یکدیگر گفتن. سخنانی تنها برای سرگرمی گفتن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

دره و تپه از دره تپه گفتن پراکنده گفتن

جمله سازی با دره تپه

تپه دره تپه سی مربوط به دوره اشکانیان است و در شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود مرکزی، روستای حمزه خانلی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ دی ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۴۰۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

گزارش محتوای نامناسب