خورشید چو از روی تو سرگشته و خیرهست ما ذره عجب نیست که خیره نگر آییم
گفتم چو منی را چه دهی دیده بخیره لعنت بچو تو طیره گر خیره نگر بر
کوشید چو بیلک ز دلش نیش چو بگذشت تاریک شد آن دیده خیره نگر شیر
ای جانب عشاق به خیره نگران تو خیره و در تو گشته خیره دگران
چون خیره نگرکافر یک چشمگه خشم او خیره و ما خیره در آن خیره نگر بر
گر با خبرستی ز پی روی تو هر شب غیرت بزمی بر فلک خیره نگر بر
بار دگر جانب یار آمدیم خیره نگر سوی نگار آمدیم