حکومت یهود

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حکومت یهود (قرآن). یهود از نظر موقعیت اجتماعی، آن ارزش را ندارند که بتوانند بین افراد قضاوت و حکومت کنند و هرگز مردم حق حکومت و قضاوت در میان خود را به آنها واگذار نکرده اند تا آنها بتوانند دست به چنین کاری بزنند. به علاوه آنها هیچ گاه شایستگی حکومت مادی و معنوی بر مردم را ندارند؛ زیرا آن چنان روح انحصارطلبی بر آنان چیره شده که اگر چنان موقعیتی را پیدا کنند به هیچ کس، هیچ حقی نخواهند داد، و همه امتیازات را دربست به خودشان تخصیص می دهند!
در صورت حاکمیت یهود بر مردم، خطر فقر و بیچارگی برای آنان پدید می آید: •• «أَمْ لَهُمْ نَصِیبٌ مِّنَ الْمُلْکِ فَإِذًا لاَّ یُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِیرًا»؛ «آیا آنها (= یهود) سهمی در حکومت دارند (که بخواهند چنین داوری کنند)؟ در حالی که اگر چنین بود، (همه چیز را در انحصار خود می گرفتند،) و کم ترین حق را به مردم نمی دادند».
← تفسیر آیه
۱. ↑ نساء/سوره۴، آیه۵۳.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۱۱۰، برگرفته از مقاله «حکومت یهود».
...

جمله سازی با حکومت یهود

بیانیه بالفور دو پیامد غیر مستقیم داشت، یکی پیدایش یک حکومت یهودی و دیگری وضعیت مزمن درگیری بین عرب‌ها و یهودی‌ها در غرب آسیا. این بیانیه هم بخاطر ناکامی و نرسیدن به هدفی مشخص، بریتانیا در اجرای مفاد آن در فلسطین و هم به خاطر رخدادهای گسترده‌تر آن در این منطقه عنوان «گناه نخستین» بریتانیا را گرفته‌است.
خزرها در نیمهٔ دوم قرن هشتم، در قالب یک حکومت یهودی با موقعیت اقتصادی و نظامی مناسب بودند که با خلافت عباسیان (مسلمانان) و بیزانس (مسیحیان) هم‌مرز بودند و میان این حکومت‌ها و خزران صلح برقرار بود؛ طوری‌که با احساس خطر نسبت به روس‌های تازه‌رسیده، خزرها با کمک مهندسان بیزانسی، پایتخت جدید خود، سارکل، را بنا کردند[پانوشت ۴] و سدی در میان این دشمن جدید با امپراتوری بیزانس و خلافت اسلامی شدند.