حمیس

واژهٔ حَمِیس در زبان عربی، صفتی است که در منابع لغوی معتبر، معانی متعددی را دربرمی‌گیرد. بر پایهٔ کتاب منتهی الارب و اقرب الموارد، این واژه در اصل به معنای فرد دلاور و شجاع به کار می‌رود و بر کسی دلالت دارد که از روحیه‌ای استوار و بی‌باک برخوردار است. در گستره‌ای دیگر، حَمِیس برای توصیف هر چیز شدید و سخت نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این معنا نشان‌دهندهٔ شدت و حدت در ویژگی‌های مختلف است، به گونه‌ای که می‌تواند به موقعیت‌های دشوار یا حالات بسیار قوی اشاره داشته باشد. همچنین، این واژه در برخی متون کهن، به معنای تَنور (اجاق یا کوره) آمده است. این کاربرد استعاری، احتمالاً به مفهوم گرمای سوزان و شدت حرارت مرتبط است و گویای این نکته است که حمیس» در بسترهای مختلف، معانی عمیق و متنوعی را انتقال می‌دهد.