لغت نامه دهخدا
( حلاة ) حلاة. [ ح َ ] ( ع اِ )حلاة سیف و حلی سیف؛ پیرایه شمشیر. ( منتهی الارب ).
( حلاة ) حلاة. [ ح َ ] ( ع اِ )حلاة سیف و حلی سیف؛ پیرایه شمشیر. ( منتهی الارب ).
💡 حلاه روستایی است کوهستانی ودارای آب و هوای معتدل است، تقریباً در بیشتر روزهای سال کوههای اطراف روستا سرسبز است.
💡 حلاه (در عربی: الَحلاة ) روستایی است کوهستانی، در کنارهٔ دره (وادی حام) و در پایهٔ زنجیرهٔ کوه حجر واقع شدهاست، و از توابع شهر دبا الفجیره از توابع امارت فجیره از امارات هفتگانه دولت امارات متحده عربی و در شبه جزیره عربستان واقع شدهاست.