حسن بهاری

بزرگ لشگری در سال ۱۳۰۲ در خانواده ای که همگی با موسیقی آشنا بودند در تهران زاده شد و پس از پایان تحصیلات ابتدایی به موسیقی روی آورد. وی در سن پانزده سالگی به تشویق مادرش، برای فراگیری علم موسیقی، ویولن را نزد او فرا گرفت. چندی بعد کمانچه را از موسیقیدانانی چون حسن بهاری (دایی او و مسئول ارکستر دربار ناصرالدین‌شاه قاجار) و علی‌اصغر بهاری (پسر خاله خود و نوازنده نامی کمانچه) فرا می‌گیرد.

رشک آن حسن بهاری چو شود آفت باغ موسم گل، به تماشای خزان برخیزم