جوهر گوگرد

لغت نامه دهخدا

جوهر گوگرد. [ ج َ / جُو هََ رِ گو گ ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) زیت الزاج. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). اسید سولفوریک.

فرهنگ فارسی

زیت الزاج اسید کلوریدریک

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:اسید سولفوریک

جمله سازی با جوهر گوگرد

ابوبکر محمّد بن زَکَریای رازی یا زکریای رازی(۲۵۱ قمری – ۳۱۳ قمری) همه‌چیزدان، پزشک، فیلسوف، داروساز و شیمی‌دان ایرانی بود. رازی آثار ماندگاری در زمینهٔ پزشکی و شیمی و فلسفه نوشت و به‌عنوان کاشف الکل، جوهر گوگرد (اسید سولفوریک) و نفت سفید شناخته می‌شود. وی همچنین دربارهٔ کیهان‌شناسی، منطق و ریاضیات نیز آثار ارزنده‌ای دارد.
لیدیارد که دوباره به لندن بازگشته بود با انجمن آفریقا که در آن زمان به دنبال استخدام کاشفین برای آفریقا بود، آشنا شد. لیدیارد یک سفر اکتشافی را از دریای سرخ به آتلانتیک پیشنهاد کرد. او در اوت ۱۷۸۸ به اسکندریه رسید، اما روند آغاز سفر به آهستگی پیش می‌رفت. در اواخر نوامبر ۱۷۸۸، لیدیارد بر حسب اتفاق خود را با جوهر گوگرد (سولفوریک اسید) مسموم کرد و در ۱۰ ژانویه ۱۷۸۹ در قاهره درگذشت. جان لیدیارد در تپه‌های شینی اطراف دریای نیل در یک مقبره متواضع به خاک سپرده شد، اما موقعیت آن تا امروزه نامعلوم است.