لغت نامه دهخدا ترثی. [ ت َ رَث ْ ثی ] ( ع مص ) ستودن میت را و گریستن بر وی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). رجوع به ترثیة شود.
