لغت نامه دهخدا تب گرفته. [ ت َ گ ِ رِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) تب دار. محموم. کسی که گرفتار تب شده باشد: گر خلافش به کوه درفکنی کوه گیرد چو تب گرفته گداز.فرخی.|| لرزان از تب. ( ناظم الاطباء ).
جمله سازی با تب گرفته ز تاب مهر سوزان تب گرفته چو کبگی باز در مخلب گرفته گر خلافش بکوه در فکنی کوه گیرد چو تب گرفته گداز