الذنوب

کلمه «الذنوب» جمع ذَنب است و در اصطلاح دینی و قرآنی به معنای گناهان و خطاهای انسانی به‌کار می‌رود. الذنوب اعمال و رفتارهایی هستند که برخلاف فرمان خداوند انجام می‌گیرند و شامل کارهای ناپسند، نافرمانی و خطاهای اخلاقی می‌شوند. هر انسانی ممکن است مرتکب الذنوب شود و این اعمال سبب دوری از خداوند و کاهش درجه‌ی روحی فرد می‌شوند. در قرآن کریم و احادیث، الذنوب با پیامدهای منفی در دنیا و آخرت و حتی عذاب الهی مرتبط دانسته شده‌اند. توبه و بازگشت به سوی خدا راه پاک شدن از گناهان است؛ گناهانی که سد راه رضایت الهی و تحقق کمال انسانی هستند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی رَمَضَانَ: ماه روزه - رمضان (در اصل یعنی شدت حرارت از پیامبر صلیاللهعلیهوآله روایت است: إنّما سُمِّیَ رَمَضانُ؛ لِأَ نَّهُ یُرمِضُ الذُّنوبَ؛ این ماه را رمضان نامیدهاند: چون گناهان را میسوزاند)
ریشه کلمه:
ذنب (۳۹ بار)
کلمه «الذنُوب» (جمع با الف و لام) همه گناهان را بدون استثناء در بر می گیرد.

جمله سازی با الذنوب

و اما توبه: آيه شريفه متعرض آن نشده، چون مورد مساعد نبود، مورد آيه شرك و عدمايمان بود و با حفظ عدم ايمان، توبه معنا ندارد، علاوه بر اين كه توبه اختصاص بهيك گناه و دو گناه ندارد، آدمى از هر گناهى توبه كند آمرزيده مى شود، چه شرك و چهغير شرك چون خداى تعالى فرموده: (قل يا عبادى الّذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوامن رحمه اللّه ان اللّه يغفر الذنوب جميعا انه هو الغفور الرحيم، و انيبوا الى ربّكم ).

و ايـن آيـه شـريفه يعنى جمله (ان اللّه يغفر الذنوب جميعا) در بين مفسرين معركه آراءشده. بعضى گفته اند: عموم مغفرت در آن مقيد است به غير از شرك و غير از گناهانى كه خـدا وعـده آتـش بـه مـرتـكـبين آنها داده و اما به توبه مقيد نيست، در نتيجه عموم آيه تنهاشامل گناهان صغيره مى شود.