لغت نامه دهخدا بادام سیه. [ م ِ ی َه ْ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) مخفف بادام سیاه. بادامهائی که بر تابوت مرده اندازند. ( غیاث ). رجوع به بادام سیاه شود. || کنایه ازچشم محبوب باشد. ( غیاث ). رجوع به بادام سیاه شود.
جمله سازی با بادام سیه به رخسار از مژه خون جگر ریخت ز بادام سیه عناب تر ریخت چو آن مسکین ز تابوتش جدا ماند دو بادام سیه بر خاکش افشاند
