امام عصر

لغت نامه دهخدا

امام عصر. [ اِ م ِ ع َ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) امام زمان. امامی که در روزگار خود مردم را هدایت میکند. || ( اِخ ) لقب امام دوازدهم شیعه امامیه اثناعشریه. رجوع به امام زمان و ترکیبات امام شود.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:امام مهدی (عج) (سامرا ۲۵۵ق)

جمله سازی با امام عصر

خدایگان بزرگ آفتاب ملک زمن امام عصر خداوند خسرو ذوالمن
ولی قائم بالسیف، حجت موعود امام عصر ولی الاه خضر طریق
روزی بود به فیض بگوید امام عصر خوش باش من به عفو گناهت ضمان شدم
احمد حنبل امام عصر بود شرح فضل او برون از حصر بود
که چون ولادت سعد امام عصر رسید مرا چه باک ز اندیشه ثواب و عقاب
خدیو خطه امکان امام عصر زمان شریک قرآن هادی انس و رهبر جان