اعلان جنگ

با وجود تضمین تمامیت ارضی امپراتوری عثمانی در پیمان پاریس، روسیه از ناآرامی‌های ملی گرایان در ایالت‌های بالکان که در پی استقلال بودند بهره گرفت و مجدداً در ۲۴ آوریل ۱۸۷۷ به امپراتوری عثمانی اعلان جنگ نمود. در این جنگ بلغارستان، رومانی و صربستان و مونته‌نگرو به استقلال دست یافتند.

۹ آذر ۱۳۲۲، در کنفرانس تهران روزولت،چرچیل و استالینن قرارداد قوای متفقین را امضا کردند که در آن تضمین شد که قوای متفقین ایران را پس از پایان جنگ جهانی دوم ترک خواهند کرد و ایران غرامتی برای این مدت خواهد گرفت. پیش نیاز این قراداد این بود که دولت ایران به آلمان اعلان جنگ بدهد که ایران در ۱۷ شهریور ۱۳۲۲ آن را انجام داد.