لغت نامه دهخدا
اصفهک. [ اِ ف َ هََ ] ( اِخ ) قصبه مرکز دهستان بخش طبس شهرستان فردوس واقع در 50 هزارگزی جنوب خاوری طبس و سر راه شوسه عمومی طبس به دوهک. محلی است دامنه و گرمسیر و سکنه آن 596 تن که شیعه و فارسی زبان اند. آب آن از قنات تأمین میشود و محصول آن غلات، پنبه،ذرت و خرما و شغل اهالی زراعت و گله داری و قالیچه وگلیم بافی است. راه آن اتومبیل رو است. معدن زغال سنگ و زاج سیاه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
