اردلانی

لغت نامه دهخدا

اردلانی. [ اَ دَ ] ( ص نسبی ) منسوب به اردلان. رجوع به برهان الدین و لباب الالباب ج 1ص 245 و 246 شود.

جمله سازی با اردلانی

در این شهر، زبان کردی اردلانی به‌عنوان زبان گفتاری و زبان فارسی به‌عنوان زبان آموزش و مکاتبات رسمی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
زبان مردم این روستا کردی است و به لهجۀ اردلانی سخن می‌گویند، اگرچه مسافت این روستا به شهر کامیاران نسبت به شهر سنندج کوتاه‌تر است اما لهجه ساکنان آن به سنندج نزدیک تر است ( می‌توان گفت ترکیبی از هردو و یا یک زیرلهجۀ خاص و مجزا از آن دو).
اشتراکات زبانی میان کردی گویش اردلانی و پارسی باستان و پهلوی
مردم دهگلان کُرد زبان هستند و با زبان کُردی اردلانی گویش لیلاخی تکلم می‌کنند.
همچنین در لهجه سُورانی و مُوکریانی بر خلاف گویش اردلانی حروف برخی واژه‌ها از (ف) به (و) تغییر می‌کند.
مردم روانسر به زبان کردی گویش کردی مرکزی و لهجه اردلانی صحبت می‌کنند.